Skorzystaj z naszego przewodnika po animacji dla początkujących.
Scenopisy animacji i sposób ich tworzenia
Scenopis kształtował animację i kino od początków istnienia wytwórni Disneya. Ale jak zabrać się do stworzenia własnego? I czy technologia może usprawnić ten proces w przypadku animatorów-amatorów? W naszym przewodniku znajdziesz wiarygodne informacje.
Kluczowym elementem animacji i filmowania jest scenopis. Scenopis to najważniejszy krok w pracy każdego początkującego reżysera, który ma w głowie jakiś pomysł — powinien uchwycić istotę i strukturę planowanej animacji w formie wizualnej.
Zasadniczo scenopis to szereg szkiców przedstawiających w kolejności chronologicznej najważniejsze wydarzenia z narracji. Tworzy w ten sposób wizualny pomost między scenariuszem lub ogólną koncepcją a gotową animacją.
Poszczególne szkice zazwyczaj reprezentują kluczowe ujęcie lub klatkę. Są one nazywane panelami i mogą również zawierać szczegóły techniczne, zwykle w oddzielnych polach.
Istnieje kilka podstawowych elementów, które powinien zawierać panel scenopisu animacji:
Klatka. Prostokątne pole, w którym twórca scenopisu szkicuje ujęcie — naszkicowany z grubsza obraz widziany przez widza pod tym kątem.
Notatki dotyczące dialogów. Notatki dotyczące każdego dialogu, który będzie miał miejsce w klatce. Nie dosłowny cytat ze scenariusza, ale krótkie podsumowanie jego istoty.
Notatki dotyczące akcji. Notatki dotyczące każdej akcji, która będzie miała miejsce, takiej jak pękające skały czy samochód, nad którym kierowca traci kontrolę. Mogą również zawierać działania postaci.
- Ujęcia kamery. Panel scenopisu powinien również zawierać zamierzone ujęcia kamery dla każdej sceny. Od długiego ujęcia do zbliżenia.
Kto tworzy scenopisy animacji?
Reżyser-amator może samodzielnie stworzyć własny scenopis, ale wielu profesjonalistów współpracuje z twórcami scenopisów — nazywanymi często storyboardzistami — przy realizacji swoich wizji.
Historycznie za scenopis w projekcie był odpowiedzialny reżyser. Ale na rozwój projektu mają wpływ także inne kluczowe osoby, od storyboardzistów do scenarzystów i od producentów do operatorów filmowych.
Krótka historia scenopisów animacji
Animatorzy i filmowcy używają scenopisów od początków istnienia Hollywood. Pierwsze scenopisy animacji opracowała wytwórnia Walt Disney Studios w latach 30-tych.
Mówi się, że dla samego Walta Disneya doskonalenie fabuły było kluczową częścią tworzenia filmów animowanych, a jego pogląd spowodował ujednolicenie stosowania scenopisów w całej branży.
Legenda głosi, że pierwszą osobą, która narysowała sceny na papierze i umieściła je obok siebie (podobno na tablicy korkowej), był animator Disneya Webb Smith. Jednak pierwszy przypadek użycia pełnego scenopisu miał miejsce w 1933 roku, w krótkiej animacji Disneya Trzy małe świnki.
Mimo że od tego czasu minęło 80 lat, Disney do dzisiaj używa scenopisów, aby pomóc „ożywić wizję reżysera”.
Dlaczego animatorzy używają scenopisów?
Animatorzy używają scenopisów z wielu powodów: od konwencji filmowej po sprawdzanie, czy coś jest wykonalne w produkcji. Kluczowe powody, dla których scenopisy są często niezbędne, to:
Wypróbowana i przetestowana metoda. Animatorzy i filmowcy zaczęli stosować scenopisy w latach 30-tych i korzystają z nich po dziś dzień. Chociaż używane technologie uległy ogromnym zmianom, podstawowa zasada animowanego scenopisu pozostała niezmieniona.
Pozwala uchwycić wizję. Dopóki nie powstanie scenopis, film animowany istnieje głównie w głowach i wyobraźni jego twórców — reżysera i scenarzysty. Scenopis to pierwszy moment, kiedy wizja jest przedstawiana wizualnie jako podstawowa narracja.
Łączy słowa i obrazy. Filmy składają się ze słów i obrazów. Na etapie scenopisu storyboardzista (jak nazywa się te osoby w wytwórni Disneya) lub twórca scenopisu może współpracować z pisarzem, aby sprawdzić, w jakim stopniu połączenie tych dwóch elementów zrealizuje wizję reżysera.
Umożliwia zaplanowanie scen i ujęć. Scenopis to znakomite narzędzie do planowania i organizowania produkcji. Umożliwia podzielenie animacji na sceny, a następnie opisanie poszczególnych ujęć kamery w ramach każdej z nich.
Dostarcza listę kontrolną. Dobrze opracowany scenopis stanowi dodatkową listę kontrolną elementów potrzebnych do produkcji. Zrób go prawidłowo, a dowiesz się, ile masz scen, jakie postacie w nich występują, czy są jakieś wymagania dotyczące dźwięku, jakie ujęcia trzeba wykonać itd.
Tworzy dokument odniesienia. Scenopisy często przechodzą kilka zmian, co oznacza, że znacznie zmieniają się jako dokumenty. Archiwizując każdą wersję swojego scenopisu, uzyskujesz pełny widok projektu od pierwszego dnia do ostatniego ujęcia.
Umożliwia dzielenie się opiniami. Stworzenie scenopisu animacji pomaga reżyserowi zrozumieć, co działa, a co nie, zidentyfikować konkretne wyzwania i przeszkody oraz zebrać konstruktywne opinie od innych na temat planowanej wizji. Te opinie mogą być równie ważne dla powodzenia produkcji filmu fabularnego, jak i dla początkującego filmowca konsultującego się z mistrzem.
Czym są scenopisy animowane?
Scenopis animowany to prosta, animowana wersja scenopisu. Zasadniczo jest to pokaz slajdów przedstawiający poszczególne panele scenopisu wraz z ruchem, aby lepiej przekazać, jak może wyglądać animacja.
Często używa się ich, gdy scenopis trzeba przedstawić klientowi, na przykład jeśli agencja tworzy animowaną reklamę. Scenopis animowany może również zawierać przejścia między ujęciami, a także dialogi postaci i dźwięk.
Więcej informacji o scenopisach animowanych
Przykładowe scenopisy animacji
Jednym z najlepszych sposobów, aby dowiedzieć się więcej o tworzeniu scenopisów, jest przyjrzenie się przykładom, zwłaszcza tym, które pokazują obok siebie scenopis i gotową animację.
W tym miejscu przedstawiamy niektóre z naszych ulubionych przykładów scenopisów animacji.
Luca and Alberto eat with Guilia and Massimo — Pixar Side-By-Side
Ta urocza animacja firmy Pixar opowiada historię Guilii, która zaprosiła przyjaciół do domu na kolację. W tym filmie możesz zobaczyć scenopis wyświetlany powyżej gotowej animacji. Oglądając ten film, możesz zdobyć kilka przydatnych wskazówek dotyczących wymaganego poziomu szczegółowości.
Odlot „Married Life” — Pixar Side-By-Side
Tutaj, w słynnej (i wzruszającej) sekcji „Married Life” animacji Odlot ze studia Pixar, możemy zobaczyć oryginalny scenopis nałożony na gotową animację. W tej scenie jest mnóstwo akcji — warto zobaczyć, jak scenopis radzi sobie z ruchem.
Kraina lodu 2, Into the Unknown
Podobnie tutaj możemy zobaczyć scenopis kultowej sceny z nominowaną do Oscara piosenką Into the Unknown. Scenopis zawiera szczegółowe informacje o użyciu cieniowania.
Storyboardzista wytwórni Sony Pictures Patrick Harpin
W tym filmie Patrick Harpin opowiada, jak został storyboardzistą Sony Pictures, dzieląc się wskazówkami i omawiając cały proces. Wyjaśnia, jak dostał przerwę na Epokę lodowcową w Blue Sky Studio.
1. Pierwsze kroki.
Aby rozpocząć tworzenie scenopisu, najpierw musisz mieć pomysł na animację, którą chcesz stworzyć, a także podstawowe materiały do jej przygotowania.
Utwórz streszczenie. Jest to omówienie fabuły obejmujące kluczowe postacie, działania, konflikty i rozwiązania. Obecnie wielu reżyserów ma pełny scenariusz jeszcze przed rozpoczęciem tworzenia scenopisu, ale dla amatora streszczenie powinno wystarczyć.
Określ strukturę narracji. Oprócz ogólnego zarysu fabuły musisz mieć wyobrażenie o tym, co, z kim i w jakiej kolejności będzie się działo. Krótko mówiąc, podział narracji scena po scenie.
Określ akcję. Co będą robić postacie w ujęciu? Czy będą się poruszać, czy będą coś mówić? Co będzie się działo wokół nich? Czy będą samochody, samoloty, upadające budynki? A może po prostu delikatnie kołyszące się drzewa albo ulewa?
Przygotuj listę wymagań dotyczących kamery. Będzie ona ewoluować wraz ze scenopisem, ale zanim zaczniesz, potrzebujesz przynajmniej pomysłu na ujęcia, które będą składać się na animację. Pomysły na przejścia, ustawienia kamery itd.
- Przygotuj materiały. Do rozpoczęcia szkicowania potrzebujesz wysokiej jakości długopisów, ołówków i papieru. Chyba że wolisz szkicować w aplikacji do rysowania. Do tworzenia paneli prawdopodobnie będziesz używać oprogramowania, takiego jak Storyboard Pro i/lub szablony scenopisów w programie Adobe Express.
2. Szkicowanie scenopisów animacji.
Szkicowanie scenopisu zaczyna się od papieru i ołówka. Możesz zacząć od zgrubnego naszkicowania miniatury dla każdego ujęcia. Powinny one być narysowane z perspektywy widza, tak, jak byłyby widoczne na ekranie. Jeśli musisz poruszyć głową, żeby zobaczyć coś innego, oznacza to nowe ujęcie, a co za tym idzie — nową miniaturę.
Pomaga to uzyskać ogólny widok animacji na jednej stronie, przed przejściem do bardziej szczegółowych indywidualnych szkiców na pojedynczych arkuszach, które można następnie złożyć w odpowiedniej kolejności na tablicy lub ścianie.
Chociaż wielu animatorów nadal rysuje scenopisy ręcznie, zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy coraz częściej szkicują klatki, używając aplikacji do rysowania.
3. Tworzenie paneli scenopisu.
Po zbudowaniu narracji za pomocą surowych szkiców pora przekształcić je w panele. Panel scenopisu to prostokątna klatka narysowana na arkuszu papieru, zawierająca oddzielne pola na notatki dotyczące dialogów i akcji.
Wymiary pola zależą od rodzaju produkcji, której scenopis tworzysz — tzn. czy jest to format filmowy, telewizyjny, czy panoramiczny. Ale typowe wymiary to 4 x 3 cale. W tym polu rysujesz akcję sceny, zanim dodasz do innych pól notatki dotyczące dialogów lub kątów kamery itp.
W górnej części panelu znajduje się miejsce na wpisanie numeru sceny i numeru panelu. Panele można tworzyć na prawdziwym papierze, ale zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści coraz częściej używają oprogramowania cyfrowego, aby je połączyć.
Najważniejsze wskazówki i porady
Zacznij od karteczek samoprzylepnych. Pusta strona może onieśmielać — zwłaszcza, gdy jest to masa pustych paneli. Zacznij od karteczek samoprzylepnych lub ich cyfrowego odpowiednika i zapisuj pomysły, nie namyślając się długo, aby po prostu coś zapisać.
Rozwiń je w miniatury. Stwórz z karteczek samoprzylepnych miniaturowe szkice, które można będzie pociąć i ułożyć w kolejności, w jakiej występują w historii. Na tym etapie nic nie jest jeszcze ustalone, ale można zacząć kształtować narrację.
Zachowaj prostotę. Być może jesteś utalentowanym artystą, ale wstępny scenopis nie wymaga tworzenia arcydzieła. Twórz proste szkice — schematyczne osoby, zgrubne kontury, podstawowe cieniowanie. Skup się na przedstawieniu swojego pomysłu.
Nie przejmuj się szczegółami. Staraj się nie ugrzęznąć w najdrobniejszych szczegółach pojedynczego panelu lub miniatury. Celem jest przedstawienie szybkiego przeglądu całej historii w postaci serii krótkich ilustracji. Potraktuj scenopis jak rozbudowany schemat.
Zostaw miejsce na wyobraźnię. Możesz rozpocząć tworzenie scenopisu animacji, mając już w głowie sztywną strukturę narracyjną. Ale gdy zaczniesz szkicować, historia może rozwinąć się w innych kierunkach. Pozwól rozwinąć się temu procesowi i zobacz, dokąd Cię to zaprowadzi.
Ustal limit klatek. Zachowaj dyscyplinę, jeśli chodzi o liczbę paneli podstawowych. Spróbuj podzielić historię na niewielką liczbę paneli obejmujących ścieżkę narracji od początku, przez środek, aż do końca wraz z kluczowymi konfliktami i rozwiązaniami. Po ich ustaleniu możesz tworzyć kolejne panele.
- Odfiltruj to, co niepotrzebne. Nie każda naszkicowana scena znajdzie się w filmie. W miarę łączenia i montażu zaczniesz zauważać słabe punkty, które nadają się do wycięcia.
- Słuchaj kolegów. Poproś innych twórców z pracy, zespołu produkcyjnego czy kręgu hobbystów, aby przejrzeli scenopis Twojej animacji i podzielili się opinią. Konstruktywna krytyka, choć nie zawsze łatwa do przyjęcia, może pomóc w zidentyfikowaniu niezauważonych wcześniej problemów.
Wybór odpowiedniego oprogramowania i szablonów
W profesjonalnych studiach panele scenopisów często tworzy się przy użyciu oprogramowania, takiego jak Adobe Photoshop i Storyboard Pro dla animacji pełnometrażowych. Storyboard Pro to standard branżowy, który umożliwia storyboardzistom tworzenie i zmienianie kolejności zgrubnych szkiców miniatur, tworzenie ruchów kamery, importowanie obrazów, dźwięku itd.
Ale jeśli jesteś animatorem-hobbystą, możesz również wziąć pod uwagę program Adobe Express.
Korzystając z profesjonalnych szablonów scenopisów opracowanych przez firmę Adobe, można z łatwością przekazywać rysunki do projektu i dodawać do nich notatki dotyczące szczegółów postaci, dialogów, wymagań kamery itd.
Czy fascynuje Cię świat animacji?
Skorzystaj z tego przewodnika dla początkujących, aby uzupełnić swoją wiedzę.
Scenopisy animacji: często zadawane pytania
Ile czasu powinno zająć tworzenie scenopisu?
Nie me ustalonej reguły, ale każdy panel wymaga około pół godziny. Jeśli chodzi konkretnie o telewizję, storyboardzista Steve Hulett uważa, że tworzenie poszczególnych tablic powinno zająć od 10 do 20 minut. Oczywiście jeśli jesteś amatorem początkującym w tej dziedzinie, cały proces potrwa dłużej, ale nie stanowi to problemu. Nie spiesz się.
Czy storyboardzista to zawód?
Tak, storyboardzista to zawód, który można wykonywać. Zazwyczaj wymaga ukończenia wyższych studiów na kierunku związanym ze sztuką wizualną, na przykład animacją lub projektowaniem graficznym. Później wszystko jest często kwestią możliwości. Najważniejsze jest zdobycie jak największego doświadczenia zawodowego, dlatego szukaj praktyk w studiach.
Z ilu klatek składa się scenopis?
Scenopis nie ma określonej liczby klatek. Ale potrzebujesz co najmniej jednej klatki dla każdego ujęcia. Wszystko zależy od tego, jak długo trwa animacja lub film: im dłuższy czas trwania, tym więcej klatek powstanie. Typowy film może mieć tysiące klatek, ale w przypadku krótkich animacji liczba ta będzie znacznie mniejsza.
Więcej informacji o animowaniu