Wat is UV-toewijzing?
Als je wel eens een sinaasappel hebt gepeld, heb je een platte weergave van een 3D-object gezien. Dit geeft goed aan wat UV-toewijzing is. In veel workflows zijn UV-toewijzing en -texturering fundamentele stappen om een 3D-model te maken.
Informatie over UV-toewijzing.
Hoe werkt UV-toewijzing?
UV-toewijzing slaat een brug tussen je 3D-model en de visuele aantrekkingskracht. Beschouw de UV-afbeelding als een doek: we nemen de complexe curven en oppervlakken van je model en vouwen deze uit op een 2D-vlak. Als dit goed wordt gedaan, is onze afbeelding zo nauwkeurig mogelijk en worden er unieke coördinaten toegewezen aan elk punt op het oppervlak van je model.
• Coördinaten toewijzen: UV-unwrapping, wat zelfstandig kan worden uitgevoerd in bepaalde software of handmatig, is het proces waarin het uitgevouwen oppervlak van je model op een 2D-vlak wordt geplaatst.
• Texturen toepassen: Wanneer de UV-afbeelding is gemaakt, worden texturen of beelden uitgelijnd en toegepast op de 2D-weergave van het model. Als dit goed wordt gedaan, geven de UV-coördinaten exact aan hoe de texturen rondom het oppervlak worden gewikkeld, zodat de beelden volledig naadloos worden weergegeven.
• Verfijnen: Het is vaak nodig het resultaat te verfijnen opdat naden tot het minimum worden beperkt en, indien nodig, nauwkeurig worden geplaatst waar ze onzichtbaar zijn of weinig opvallen. Het is mogelijk om delen van de afbeelding te rekken, te draaien en te verkleinen of vergroten, opdat alles de juiste resolutie en schaal heeft.
Typen texturen voor UV-afbeeldingen.
1. Automatische UV-toewijzing.
2. Planaire UV-toewijzing.
3. Bolvormige UV-toewijzing.
4. Door de gebruiker gedefinieerde UV-toewijzing.
5. Textuureffecten voor UV-afbeeldingen.
Vaak is één afbeelding onvoldoende om een 3D-model te textureren. Voor de beste resultaten zijn vaak meerdere speciale effecten vereist. Hier volgen een paar gangbare textuurafbeeldingen die kunstenaars gezamenlijk gebruiken om een definitief getextureerd model te maken.
Diffuse afbeelding
De diffuse afbeelding geeft je model zijn basiskleur. Deze afbeelding wordt, indien ingesteld, ook door je 3D-software gebruikt om gereflecteerd licht te dempen, wat de lichtval in een scène realistischer maakt.
Albedo-afbeelding
Deze texturen zijn vergelijkbaar met diffuse afbeeldingen en worden in bepaalde software in plaats van een diffuse afbeelding gebruikt. Het belangrijkste verschil is dat albedo-afbeeldingen geen schaduw of gloed tonen. In die zin definieert de albedo-afbeelding de basiskleur van een object in een neutrale lichtsituatie.
Spiegelafbeelding
Texturen van een spiegelafbeelding bepalen de intensiteit en locatie van lichtschitteringen. Lichtschitteringen zijn de felle reflecties die op oppervlakken verschijnen als direct licht wordt gereflecteerd. Deze afbeeldingen bepalen dus de kracht, kleur, ruwheid en vloeiendheid van deze hooglichten op oppervlakken.
AO-afbeelding (Ambient Occlusion)
AO-afbeeldingen (Ambient Occlusion) zijn speciale texturen waarmee schaduwen op concave gebieden van een model worden nagebootst. Dit is een voordelige manier om een 3D-object realistischer te maken, zonder dat het nodig is om details toe te voegen aan de geometrie.
Normaalafbeelding
Een normaalafbeelding is een RGB-afbeelding waarmee een afbeelding wordt vervormd over drie punten op een as, zodat een oppervlak diepte lijkt te krijgen en realistischer wordt zonder de geometrie van het object complexer te maken.
Afbeelding van Damien Guimoneau.