Walaupun istilah "pengemasan gabung 3D" dan "visualisasi 3D" kadang-kadang boleh digunakan secara bergantian, pengemasan gabung 3D sebenarnya ialah peringkat akhir proses visualisasi 3D. Berikut ialah perincian yang lebih terperinci tentang proses visualisasi 3D, yang berkesudahan dengan pengemasan gabung 3D.
Panduan untuk pengemasan gabung 3D
Visualisasi 3D terdapat di mana-mana, daripada iklan yang ringkas hingga realiti maya yang imersif. Arkitek, pereka produk, pereka industri, dan agensi penjenamaan menggunakan pengemasan gabung 3D untuk mencipta imej yang indah dan realistik yang mensimulasikan kehidupan sebenar. Ketahui tentang pengemasan gabung 3D, cara ia berfungsi, dan perisian Adobe yang anda boleh gunakan untuk mencipta objek dan persekitaran 3D anda sendiri.
Apakah pengemasan gabung 3D?
Pengemasan gabung 3D ialah proses mencipta imej 2D fotorealistik daripada model 3D. Pengemasan gabung 3D ialah langkah terakhir dalam proses visualisasi 3D, yang melibatkan penciptaan model objek, tekstur objek tersebut, dan menambah pencahayaan pada pemandangan.
Perisian pengemasan gabung 3D mengambil semua data yang berkaitan dengan model 3D dan menjadikannya imej 2D. Terima kasih kepada keupayaan tekstur dan pencahayaan baharu, imej 2D tersebut mungkin tidak dapat dibezakan daripada gambar sebenar, atau mungkin kelihatan bergaya — terpulang kepada artis dan matlamat visualisasi.
Bagaimanakah pengemasan gabung 3D berfungsi?
1. Cipta objek atau model 3D menggunakan perisian pemodelan 3D.
Terdapat beberapa cara untuk mencipta model 3D, atau keseluruhan pemandangan. Sesetengah aplikasi pemahat membolehkan anda mencipta dan membentuk poligon, yang akhirnya membentuk aset 3D. Sebagai contoh, pemodelan jenis ini mungkin sangat sesuai untuk mencipta aset organik — seperti tumbuhan atau manusia — kerana pemodelan tersebut sangat sesuai untuk tafsiran artistik bentuk yang agak tidak teratur.
Terdapat alternatif kepada pendekatan ini. Alat pemodelan lain memberi tumpuan kepada mencipta tepi dan permukaan, bukannya poligon, dalam ruang tiga dimensi. Mencipta aset 3D dengan cara ini membolehkan ketepatan matematik yang hebat, dan alat sedemikian sering digunakan dalam reka bentuk industri atau pemodelan reka bentuk berbantukan komputer (CAD).
Atau anda boleh memilih untuk "mengimbas" objek kehidupan nyata sedia ada menggunakan alat khusus — data yang ditangkap daripada imbasan tersebut akan membolehkan anda mencipta semula objek dalam ruang 3D. Atau anda mungkin lebih mengikuti laluan penjanaan tatacara, apabila perisian anda memahat model untuk anda berdasarkan satu set peraturan matematik yang ditetapkan sebelum ini.
Walau dengan cara apa sekali pun anda mencipta model 3D anda, langkah seterusnya ialah tekstur.
2. Tambah bahan kepada objek 3D.
Poligon mentakrifkan bentuk objek 3D, tetapi dengan sendirinya, polygon kekurangan perincian warna atau permukaan. Artis dapat menetapkan tekstur kepada setiap poligon dalam objek 3D. Tekstur boleh terdiri daripada warna monokrom yang sederhana, atau boleh mensimulasikan rupa mana-mana permukaan pada dasarnya, daripada bahan semula jadi seperti batu atau kayu hingga permukaan logam atau plastik industri.
Satu objek 3D tunggal boleh diperbuat daripada ribuan, jika tidak jutaan, poligon. Objek itu mungkin kelihatan mempunyai kelancaran perindustrian moden pengisar dapur atau kulit kasar seekor gajah, tetapi pada terasnya objek tersebut masih merupakan objek yang terdiri daripada poligon dan permukaan yang agak kosong. Walau bagaimanapun, dengan bahan 3D yang betul, adalah mungkin untuk mencipta ilusi kedalaman 3D. Tekstur ini lebih daripada sekadar menambah pemantulan atau warna kepada objek — tekstur boleh menambah perincian halus seperti jahitan pada kain pakaian, atau baris paku keling di sepanjang tepi permukaan logam industri. Perincian sedemikian akan sangat memakan masa untuk dicipta jika anda menambahkannya secara manual ke dalam geometri objek.
3. Tambah pencahayaan kepada persekitaran 3D.
Objek 3D perlu kelihatan seperti wujud di dunia nyata. Ini terutamanya berlaku untuk kes penggunaan biasa seperti pengemasan gabung seni bina dan visualisasi seni bina, yang boleh mengubah pelan lantai asas menjadi visi yang jelas tentang perkara yang akan datang.
Sumber cahaya yang realistik yang membezakan dalam mengubah koleksi objek poligon menjadi ruang yang kelihatan nyata. Tetapi artis 3D umumnya tidak melukis dalam cahaya atau bayang-bayang sendiri. Sebaliknya, pemandangan 3D termasuk tetapan untuk arah, keamatan, dan jenis sumber cahaya yang menerangi pelbagai objek.
Tekstur yang dicipta dengan set alat Adobe Substance 3D menghormati secara lalai prinsip pengemasan gabung berasaskan fizikal (PBR), dan dengan itu akan kelihatan realistik dalam semua keadaan pencahayaan. Oleh itu, meja kayu masih kelihatan seperti kayu sama ada diletakkan di teres yang cerah, di dalam rumah, atau di bawah tanah yang dalam.
Terutamanya, sesetengah permukaan dan bahan membengkokkan cahaya atau berinteraksi dengannya dengan cara yang tersendiri. Kaca dan ais adalah lut sinar, jadi kedua-duanya memantulkan dan membiaskan cahaya. Cahaya bermain di permukaan air dan cecair lain, dan prisma membuat pelangi kecil apabila cahaya mengenainya. Pemandangan yang bertekstur tepat, dan dinyalakan dengan berseni, boleh kelihatan menarik dan dramatik.
4. Paparkan imej 3D tersebut.
Apabila objek 3D telah dicipta dan diteksturkan serta persekitaran telah dinyalakan, proses pengemasan gabung 3D bermula. Ini ialah proses didorong oleh komputer yang pada dasarnya mengambil "syot kilat" pemandangan anda, dari sudut pandang yang anda tentukan. Hasilnya ialah imej 2D pemandangan 3D anda.
Perisian pengemasan gabung boleh mencipta imej tunggal, atau boleh memaparkan banyak imej dalam penggantian pantas untuk mencipta ilusi gerakan masa nyata.
Pengemasan gabung bukanlah satu proses yang seragam — terdapat banyak kaedah yang boleh digunakan seperti masa nyata, surihan sinar, dan sebagainya yang boleh menjejaskan kualiti pengemasan gabung. Untuk mengetahui lebih lanjut tentang keupayaan GPU dan CPU, lawati halamankeperluan perkakasan Adobe 3D.
