FOTOGRAFIE
DPX-bestanden.
DPX is een bestandstype voor de overdracht en opslag van digitale filmbeelden. Door de flexibele manier waarop het visuele effecten en kleur verwerkt, is het een favoriet in de filmwereld. Maak kennis met de geschiedenis, de toepassingen en een aantal voor- en nadelen van DPX. Leer met Adobe hoe je je eigen DPX-afbeelding maakt.
https://main--cc--adobecom.hlx.page/cc-shared/fragments/seo-articles/get-started-notification-blade
Wat is een DPX-bestand?
DPX staat voor Digital Picture Exchange. Het is een rasterbestandstype – dat wil zeggen, gemaakt van pixels – waarin je afzonderlijke gescande filmframes 'lossless' digitaal opslaat. DPX-bestanden worden vaak geëxporteerd als stream omdat één bestand correspondeert met één frame. Je kunt de flexibele en 'lossless' DPX-bestanden importeren naar allerlei postproductieprogramma's voor digitale effecten.
De DPX-indeling is populair in de filmindustrie vanwege de specifieke manier waarop DPX kleurinformatie en -ruimten opslaat. Als je DPX-afbeeldingen voor het eerst ziet, lijken ze misschien verbleekt, maar ze bevatten alle kleurdichtheid van het filmproces, zodat je ze kunt aanpassen aan de unieke esthetische vereisten van jouw productie.
Geschiedenis van het DPX-bestand.
Kodak ontwikkelde het DPX-bestandstype om film te scannen. Het bedrijf baseerde DPX op het eigen vroegere CIN-bestandstype en snel hierna nam de SMPTE (Society of Motion Picture and Television Engineers) het over. Kodak introduceerde de eerste versie in 1994 en de tweede in 2004.
Sindsdien heeft de SMPTE de DPX-indeling aangepast aan industriespecifieke technologie, met ondersteuning van het Academy Color Encoding System en extensies voor HDR (High Dynamic Range).
Waarvoor worden DPX-bestanden gebruikt?
De filmindustrie gebruikt DPX-bestanden voor het volgende:
Bestanden opslaan en verzenden.
Bij het scannen van film wordt elke frame als een apart DPX-bestand vastgelegd. Dit wordt vervolgens geëxporteerd naar bewerkings- en postproductieprogramma's als Adobe After Effects en Adobe Premiere Pro.
Postproductie verbeteren.
De veelzijdigheid van het DPX-bestand zorgt voor extra waarde in het postproductieproces. Je kunt bijna onbeperkt uitsnijden en kleuren en speciale effecten aan bestanden toevoegen. DPX heeft ook filmkleurcorrectie aanzienlijk verbeterd.
Voor- en nadelen van DPX-bestanden.
Bekijk eerst de voordelen en nadelen van DPX-bestanden voordat je besluit DPX te gebruiken.
Voordelen van DPX-bestanden.
- DPX-bestanden zijn zeer flexibel. Je kunt ze bekijken in de meeste software voor digitale rasterbestanden.
- Omdat DPX-bestanden informatie over kleurdichtheid opslaan, zijn ze handig voor kleurcorrectie.
- DPX is een 'lossless' bestandstype, dus er gaan geen filmgegevens verloren, ook niet bij overdracht tussen programma's.
Nadelen van DPX-bestanden.
- DPX-sequenties bestaan uit veel frames, vaak met een hoge resolutie. Voor het exporteren en bewerken van een DPX-sequentie heb je een computer met een hoge processorsnelheid nodig.
- Aan de bewerking van DPX-bestanden in postproductie- en filmbewerkingsprogramma's zijn licentiekosten verbonden.
Een DPX-bestand openen
Je opent als volgt heel eenvoudig een DPX-bestandsstream in Adobe After Effects:
1. Plaats alle bestanden in de stream in dezelfde map.
2. Open Adobe After Effects.
3. Selecteer File > Import > File (Bestand > Importeren > Bestand).
4. Kies de eerste afbeelding.
5. Klik op Import as sequence (Importeren als sequentie).
6. De bestanden worden vervolgens als stream geïmporteerd.
Volg hetzelfde proces als je afzonderlijke bestanden wilt importeren, maar selecteer dan niet Import as sequence (Importeren als sequentie). Het helpt ook als je afzonderlijke DPX-bestanden apart houdt van bestaande sequenties.
Een DPX-bestand maken en bewerken.
Je videoscanner maakt meestal standaard een DPX-bestand. Vervolgens kun je het bestand uploaden met Premiere Pro. Volg hiervoor bovenstaande stappen.