Artykuły na temat animacji
Co to jest animacja plastelinowa i jak ją zrobić?
Animację plastelinową wykorzystano w uwielbianych klasykach, takich jak filmy „Wallace i Gromit" czy seria „Gumby”. Ta urocza technika, łącząca animację poklatkową i plastelinowe figurki, od wieku zachwyca całe pokolenia dzieci. Ale co to jest animacja plastelinowa i jak można zacząć kręcenie własnych krótkich filmów? Więcej o tym stylu animacji dowiesz się z naszego specjalistycznego przewodnika.
Co to jest animacja plastelinowa?
Animacja plastelinowa to technika, w której stosuje się ruchome postacie z plasteliny oraz rejestrowanie poklatkowe. To styl filmowy często spotykany w filmach i animacjach dla dzieci. Sam proces wymaga ogromnej dokładności. Nagranie niektórych pełnometrażowych filmów potrafi zająć miesiące, a nawet lata.
Film jest kręcony klatka po klatce. Między ujęciami modyfikuje się położenie postaci i zmienia ich pozy, aby zasymulować ruch. Gdy połączy się ze sobą nieznacznie różniące się od siebie klatki, dają wrażenie ruchu i opowiadają większą historię.
Ten typ animacji to nie jedyna technika stosowana w filmach animowanych. Inne obejmują:
- Ruch obiektów. W tej formie animacji stosowane są podobne techniki poklatkowe jak w przypadku animacji plastelinowej. Różnica polega na tym, że w tym przypadku statyczne obiekty przemieszczane są wewnątrz klatki bez zmiany kształtu, jak ma to miejsce w animacji plastelinowej.
- Piksilacja — w przypadku piksilacji w produkcji biorą udział żywi aktorzy. Między ujęciami zmieniają pozy. Film jest kręcony klatka po klatce, a ciągle zmieniane pozy sprawiają wrażenie ruchu.
- Animacja wycinankowa — tutaj jako postacie używane są wycinanki z materiałów dwuwymiarowych lub kartonu. Papierowe figurki mogą przyjmować różne pozy i zmieniać między klatkami położenie na pustym lub kolorowym tle.
- Animacja kukiełkowa. Bohaterami są w niej są kukiełki. Jak w przypadku wszystkich technik poklatkowych, kukiełki są przesuwane między ujęciami, a aparat rejestruje film klatka po klatce.
- Animacja sylwetkowa. Ta technika działa podobnie do animacji kukiełkowej. Tutaj jednak kręci się wycięte sylwetki postaci, które są oświetlone od strony tła.
Typy animacji plastelinowych.
Twórcy animacji plastelinowych pracują w różnych stylach, z których każdy ma swoje zalety i metody produkcji.
Dowolny
W tej metodzie przejścia postaci między ruchami są całkowicie dowolne. Ponieważ nie ma ustalonej struktury, ruchy są bardziej kreatywne i swobodne. Sprawdza się w przypadku animacji, w których postacie zmieniają kształt lub strukturę.
Malowanie plasteliną
Malowanie plasteliną polega na tym, że plastelina jest formowana wokół istniejącego obrazu, na przykład portretu, w celu animacji tego obrazu i stworzenia wrażenia, że obraz ożywa.
Topienie plasteliny
Ta technika obejmuje topienie postaci z plasteliny za pomocą źródła ciepła. Proces topienia jest rejestrowany aparatem jako film poklatkowy. Efektem jest wrażenie rozpuszczania się postaci.
Animacja warstwowa
W tym typie animacji stosuje się blok plasteliny, który nieprzerwanie, klatka po klatce, przycinany jest do konkretnego kształtu wymaganego dla opowiadanej historii. Proces jest powolny i rzadko, o ile w ogóle, używany obecnie w branży animacyjnej.
Więcej o różnych technikach animowania figurek z plasteliny możesz dowiedzieć się z dalszej części strony.
Historia animacji plastelinowej
Historia animacji plastelinowej sięga końcówki XIX wieku i wynalezienia plasteliny. Plastelina, łatwa w modelowaniu i wolno wysychająca, była preferowaną metodą wczesnych technik animacji w niewielu filmach nakręconych w pierwszych latach XX wieku. Początkowe preferowanie innych technik animacji oznaczało, że zastosowanie plasteliny ograniczało się tylko do krótkich sekwencji w dłuższych filmach. Pierwszym filmem będącym w całości animacją plastelinową był „Long Live the Bull” z 1926 roku.
Współczesne techniki animacji plastelinowej miały swoje początki w latach 70. ubiegłego wieku, a wiodącą rolę odegrał tu animator Will Vinton. Nagradzana Oscarami firma produkcyjna Aardman Animations rozpoczęła działalność w 1975 roku. Animatorzy z Wielkiej Brytanii pracowali prawie wyłącznie z plasteliną, tworząc takie hity jak „Wallace i Gromit” czy film „Uciekające kurczaki” z 2000 roku.
Przykłady animacji plastelinowej.
Animacja plastelinowa cieszy się ogromną popularnością. Najczęściej pojawia się w filmach i animacjach dla dzieci.
The Gumby Show(1955)
Gumby, humanoidalna postać z plasteliny, kulturowa ikona i pionier animacji plastelinowej, w ciągu ostatnich 70 lat wystąpił w ogromnej liczbie filmów, programów i reklam. Program „The Gumby Show”, który pojawił się w 1955 roku, był pierwszą prezentacją Gumby'ego i jego przyjaciół. Seria jest kręcona w stylu kinetycznym — ruch kamery odgrywa ważną rolę w animacji postaci.
California Raisins(1986)
Nagradzane reklamy California Raisins zostały stworzone przez pioniera animacji plastelinowej Willa Vintona. Ikoniczny styl tego animatora dał początek ruchom obserwowanym we współczesnych animacjach plastelinowych. Śpiewające i tańczące rodzynki występowały w serii spotów telewizyjnych dla firmy Sun-Maid przez prawie dekadę, w międzyczasie przyczyniając się do nagrania czterech albumów studyjnych.
Uciekające kurczaki (2000)
Pierwszy pełnometrażowy film studia Aardman Animations, „Uciekające kurczaki” z 2000 roku, był ogromnym sukcesem brytyjskiej firmy, ugruntowując jej pozycję jako lidera w dziedzinie animacji plastelinowej. Film o stadzie kurczaków usiłujących uciec z brojlerni stał się najbardziej kasowym filmem poklatkowym w historii, zarabiając netto 224 mln dolarów.
Wallace i Gromit: Klątwa królika (2005)
Chociaż „Uciekające kurczaki” były wielkim sukcesem, studio Aardman Animations zazwyczaj kojarzone jest z serią „Wallace i Gromit”. Wynalazca i jego antropomorficzny pies pojawili się w swojej pierwszej pełnometrażowej produkcji w 2005 roku. Był to przebój pod tytułem „Wallace i Gromit: Klątwa królika”. Tytułowe postacie mają w nim za zadanie obronić swoje miasto przed tajemniczą bestią uwielbiającą warzywa.
Tworzenie animacji plastelinowej
Rozpoczęcie przygody z animacją plastelinową jest łatwe, o ile się do tego właściwie przygotuje. Nagrywanie filmów animowanych może wymagać dużej skrupulatności, dlatego warto mieć wszystko zaplanowane wcześniej.
1. Tworzenie postaci
Przede wszystkim musisz stworzyć swoje postacie. Wybierz mocną, plastyczną plastelinę. Najlepsza będzie taka, która szybko nie wysycha, aby było łatwo przemodelować ją między klatkami.
Dobrze jest mieć kilka identycznych kopii swoich figurek. Dzięki temu jeśli jedna ulegnie uszkodzeniu między ujęciami, będziesz dysponować zamiennikiem —nie będzie trzeba pracować nad nową.
2. Przygotowanie scenopisu lub listy ujęć
Filmowanie krótkiej animacji poklatkowej może zająć wiele godzin. Najefektywniejsza metoda produkcji to taka, która obejmuje dużo planowania z wyprzedzeniem. Przygotuj scenopis lub listę ujęć dla scen, które chcesz nakręcić. Dzięki temu będziesz wiedzieć, jaki jest dalszy ciąg historii i jak mają poruszać się postacie, aby ją opowiedzieć.
3. Zebranie potrzebnych narzędzi
Oczywistym jest, że do nakręcenia filmu potrzebny będzie aparat i statyw. Warto też pomyśleć o następującym wyposażeniu:
- Dodatkowa plastelina do poprawek i nowych modeli.
- Tła scen.
- Światło do oświetlania postaci oraz tworzenia głębi i cieni.
- Narzędzia do kształtowania. Przydadzą się przy niewielkich ruchach, z którymi palce mogą sobie nie poradzić.
- Stół lub płaska płyta do zbudowania sceny.
4. Montaż sceny
Połącz tło i scenerię. Pomyśl, gdzie umiejscowiona jest Twoja historia. Jeśli dzieje się na morzu, kręcenie filmu na tle sypialnianej ściany nie da wrażenia, że postacie znajdują się właśnie tam. Elementy scenerii też można wykonać z plasteliny.
5. Początek kręcenia
Ustaw aparat i światła. Eksperymentuj z pozycjami początkowymi figurek, aż kadrowanie i oświetlenie będą zadowalające.
Ustawienia aparatu, takie jak ISO i przysłona, powinny pozostawać niezmienne. Automatyczne korekty wprowadzane przez aparat, takie jak dostosowania do zmieniającego się oświetlenia, mogą doprowadzić do tego, że klatki będą wyglądać inaczej.
Należy też dodać, że animacje plastelinowe wymagają mniejszej liczby klatek na sekundę niż tradycyjne filmy. Zależnie od tego, jak płynnie ma wyglądać Twój film, wybierz, z jaką liczbą klatek na sekundę chcesz kręcić. Wybierz wartość pomiędzy 12 a 24 klatkami na sekundę.
Gdy wszystko będzie gotowe, zacznij kręcić.
6. Kręcenie klatka po klatce
Animacja poklatkowa polega na rejestrowaniu filmu klatka po klatce, a przed każdym nowym ujęciem zmienia się pozy postaci. To jak robienie serii zdjęć, które połączy się ze sobą później.
Zadbaj, aby ruchy postaci były niewielkie. Mnóstwo drobnych ruchów po połączeniu w postprodukcji będzie wyglądać płynniej niż kilka bardziej wyrazistych i rażących.
7. Trening czyni mistrza
Szansa na to, że przy pierwszej próbie stworzysz coś na miarę Oscara, jest raczej niewielka. W przypadku animacji plastelinowej ogromne znaczenie mają ćwiczenia. Po kilku próbach zaczniesz czuć, jak animować postacie i jak bardzo zmieniać ich pozy, aby tworzyć gładkie przejścia.
8. Postprodukcja
Postprodukcja to etap, na którym składasz w całość swój film. Za pomocą oprogramowania do montażu wideo możesz ułożyć osobne klatki na jednej ciągłej osi czasu. Warto także rozważyć:
- Dopasowanie oświetlenia
- Dodanie muzyki
- Dodanie dialogów i nagranych efektów dźwiękowych
- Stopniowanie kolorów i korekcję kolorów dla klatek
- Dodanie napisów końcowych
Wskazówki dotyczące animacji plastelinowej
- Pamiętaj o animowaniu i poruszaniu dolnej szczęki oraz uszu postaci za każdym razem, gdy coś mówią.
- Plastelina może topić się pod wpływem silnego światła i wskutek częstego przemodelowywania. Wzmocnij swoje postacie, obudowując plasteliną wewnętrzny szkielet zrobiony z wykałaczek.
- Planuj z wyprzedzeniem. Zanim zaczniesz kręcić, przygotuj scenopis lub listę ujęć, aby wiedzieć, co ma być dalej.
- Trening czyni mistrza. Nakręcenie pełnometrażowej animacji plastelinowej może zająć miesiące. Zacznij od czegoś krótkiego, aby opanować podstawy.
Często zadawane pytania na temat animacji plastelinowej.
Kto wynalazł animację plastelinową?
Pionierem współczesnych technik animacji poklatkowej i animacji plastelinowej był Will Vinton, twórca słynnej produkcji telewizyjnej „California Raisins” z lat 80. XX wieku. Vinton w 1975 roku dostał Oscara w kategorii Najlepszy animowany film krótkometrażowy za film „Closed Mondays”. Początki technik animacji plastelinowej sięgają jednak początku XX wieku. Uważa się, że pierwszy w pełni animowany film ukazał się w 1926 roku.
Jaka plastelina jest najlepsza do animacji?
Najczęściej używaną plasteliną w animacji plastelinowej jest produkt firmy Van Aken Company o nazwie „Plastilina”. Bazuje na wosku, nie na oleju, dzięki czemu łatwo się formuje.
Czy do animacji plastelinowej można używać ciastoliny?
Ciastolina nadaje się do projektów animacji plastelinowej robionych dla zabawy z dziećmi lub młodszymi krewnymi. Szybko wysycha, dlatego całe rzeźbienie między scenami trzeba robić naprawdę szybko.