Coś z niczego — przestrzeń negatywna
Przestrzeń negatywna podkreśla otoczone nią obiekty w efektowny sposób. Puste obszary mają własny przekaz.
Obraz autorstwa: Will Milne
Co to jest przestrzeń negatywna w fotografii?
Fotografia z przestrzenią negatywną wiąże się z fotografią minimalistyczną. Ten styl podkreśla nie tylko fotografowany obiekt, ale też otaczającą go pustą przestrzeń. Choć wzrok odbiorców jest kierowany do centralnego obiektu, nie da się nie zauważyć wielkiej pustki naokoło, która podkreśla postać. Niezależnie od jej formy, pustka określa i podkreśla temat kompozycji. Wypowiada się fotograf Jimmy Marble: „Jeśli kogoś pozującego lub występującego uznamy za rzeczownik, przestrzeń negatywna jest przymiotnikiem.”
„To fotograficzne wydanie minimalizmu.” — uzupełnia Will Milne. „Na stronie mamy punkt zbiegu i kilka innych elementów.” Punkt zbiegu (główny obiekt kompozycji) to tak zwana przestrzeń pozytywna, a reszta kadru — na przykład czyste niebo czy tło studyjne — jest przestrzenią negatywną.
Niezależnie od wybranego punktu zbiegu (głównego obiektu) przestrzeń wokół niego musi przyciągać uwagę. Wyjaśnia fotograf Petecia Le Fawnhawk-Maggiori: „Przestrzeń zawsze decyduje o kompozycji.” Najlepiej jest założyć wstępnie, że przestrzeń negatywna powinna zajmować co najmniej 50% fotografii. Zdjęcie krajobrazu z jedną postacią w oddali pozwala oddać skalę i samotność. To doskonały przykład użycia przestrzeni negatywnej.
Elementy ujęć z przestrzenią negatywną
Pojęcie przestrzeni negatywnej w fotografii dotyczy przede wszystkim równowagi między głównym obiektem kompozycji a otoczeniem. „Moje fotografie staram się postrzegać jako grafikę.” — mówi Marble. „Kadr jest jak pudełko, w którym układamy przedmioty.” Zazwyczaj fotografowany obiekt zajmuje mniej niż połowę kadru — pozostała większość to przestrzeń negatywna.
Fotografując z naciskiem na przestrzeń negatywną, nadal buduje się kompozycje w oparciu o trójpodział, ale standardowe zalecenia są traktowane trochę inaczej. Marble wyjaśnia: „Poszukuj nietypowych podziałów. Osobiście lubię łączyć silne zbliżenia z bardzo oddalonym tłem.”
Obraz autorstwa: Will Milne
Te fotografie często zawierają tylko kilka elementów, dlatego każdy z nich ma duże znaczenie. Trzeba dopracować wszystkie aspekty kompozycji. „Musisz mieć świadomość, że masz coś efektownego.” — mówi Milne. „Choć takie kompozycje wyglądają na proste i łatwe do uzyskania, w rzeczywistości trzeba pamiętać zarówno o pierwszym planie, jak i tle. Dodatkowo musisz uważać na elementy odwracające uwagę i wiedzieć, jak się ich pozbyć.”
Przykłady przestrzeni negatywnej
Jako przestrzeń negatywna często — ale nie zawsze — służy jednolite tło. Może to być betonowa ściana, jasny papier lub czarne tło studyjne. Ale to dopiero początek. Pustka może mieć wiele postaci.
Przestrzeń negatywna nie zawsze jest jednolita. Czasami jest to trawa, która przecież ma wyraźną teksturę. Również pustynne piaski lub pochmurne nieba stanowią dramatyczną przestrzeń negatywną, choć nie mają jednolitych barw. Fotografowanie z przestrzenią negatywną to przede wszystkim poszukiwanie relacji między tematem a ogromną przestrzenią — taką jak rozległe trawy, pustynie czy otwarte niebo. Zazwyczaj kluczem do kompozycji jest zbudowanie skali i pozostawienie miejsca na temat — a nie konkretny rodzaj przestrzeni negatywnej. To o wiele więcej niż minimalistyczne, jednolite tło.
Obrazy autorstwa: Will Milne
Wpływ oświetlenia na przestrzeń negatywną
„Przestrzeń negatywną można uzyskać za pomocą światła i cienia.” — uzupełnia Marble. Oświetlenie pozwala podkreślić obiekt kompozycji w efektowny sposób, a cienie w tle dodatkowo ukazują jego relację z przestrzenią. Jest to szczególnie przydatna technika w jasnym, bezpośrednim świetle.
Milne wyjaśnia: „Zwrócanie uwagi na kształt tematu naprawdę wymaga ostrego światła.” Miękkie oświetlenie generuje bardziej rozmyte, płynne cienie, co kłóci się z zamiarem wyraźnego ukazania elementów — ważnym na wielu fotografiach z przestrzenią negatywną.
Budowanie własnej przestrzeni negatywnej
„Pamiętaj, że definicja przestrzeni negatywnej nie jest zamknięta. Możesz odkryć mnóstwo elementów funkcjonujących w ten sposób.” Przestrzenią negatywną może być coś dodanego przez dostosowanie ustawień aparatu. Płytka głębia ostrości generuje rozmyte tło wokół tematu, wysuwając go przed obraz. Odpowiednia kompozycja pozwala uzyskać przestrzeń negatywną przyciągającą uwagę odbiorców. Fotografowanie z przestrzenią negatywną polega przede wszystkim na stosowaniu kontrastu i skali. Doświadczony fotograf potrafi użyć efektów takich jak bokeh, aby fragmenty kadru stały się przestrzenią negatywną, a inne — wyraźnym tematem.
Fotografie pustej przestrzeni mogą mieć dowolną tematykę. Przestrzeń negatywną można na przykład stosować, robiąc zdjęcia potraw czy mody. Może też występować na fotografii zatłoczonej ulicy metropolii, pozowanym portrecie, a nawet zdjęciu produktu. Każdy fotograf może stosować przestrzeń negatywną, aby wyeksponować temat na otwartej przestrzeni i zbudować odpowiednią równowagę z tłem.
Charakter obrazów z przestrzenią negatywną
Najważniejszą kwestią w fotografii z przestrzenią negatywną są wywoływane odczucia. Postać otoczona pustą przestrzenią zawsze ukazuje relację między nią a danym miejscem. Prawie zawsze otoczenie jest większe i obszerniejsze niż temat — dosłownie i w przenośni. Przestrzeń pozytywna i negatywna łączą się, generując intrygujący efekt.
Dobrym sposobem na zrozumienie tego efektu i doskonalenie umiejętności fotografowania z przestrzenią negatywną jest eksploracja wielu miejsc. Wykorzystaj te doświadczenia, aby nauczyć się rozpoznawać emocje wywoływane przez przestrzeń. Uchwycenie tych odczuć może zająć trochę czasu. „Korzystaj z tego, co oferuje przyroda. Przekonaj się, jak mały jest człowiek.” — mówi Le Fawnhawk-Maggiori. „Odkrywaj więcej. Doświadczaj przestrzeni, aby się jej nauczyć.”
Używaj pustej przestrzeni z rozmysłem. Przestrzeń negatywna często powoduje, że kompozycje stają się minimalistyczne, dlatego każdy szczegół musi być wyraźny i dopracowany. Tylko w ten sposób uzyskasz odpowiedni efekt. Przygotuj się do usunięcia wszystkich elementów odwracających uwagę. Ogromne, otwarte przestrzenie często wyglądają tak, ponieważ fotograf spędził dużo czasu, dopracowując obraz — usuwając niepotrzebne rzeczy w programie Adobe Photoshop, kadrując, czyszcząc i korygując szczegóły. Odbiorcy widzą skutki tych zmian, koncentrując się na punkcie zbiegu — pojedynczej postaci otoczonej pustką.
Współautorzy
Więcej możliwości dzięki programowi Adobe Photoshop Lightroom
W prosty sposób edytuj zdjęcia pomocą ustawień predefiniowanych programu Lightroom i funkcji wielokrotnej rozdzielczości. Łatwo udostępniaj zdjęcia z dowolnego urządzenia oraz korzystaj z projektów z dowolnego miejsca dzięki przestrzeni dyskowej w chmurze do zarządzania zdjęciami.
Inne przydatne informacje
Co to jest ISO?
Odkryj rolę, jaką odgrywa w fotografii ten filar trójkąta ekspozycji.
Odkryj tajniki robienia oszałamiających zdjęć nocnego nieba.
Tworzenie wspaniałego zdjęcia krajobrazu
Dowiedz się, jak robić artystyczne zdjęcia malowniczych widoków, korzystając ze wskazówek dotyczących fotografii krajobrazowej.
Podstawy kompozycji fotografii
Kompozycja to najważniejsze zagadnienie dla fotografa. Zapoznaj się ze wskazówkami zawodowców, aby poszerzyć swoją wiedzę.
Plan usługi Lightroom
Edytuj, porządkuj, przechowuj i udostępniaj zdjęcia z dowolnego miejsca.
7 dni bez opłat, a później 12,29 €/mies.
Fotografia
Uzyskaj programy Lightroom, Lightroom Classic i Photoshop, a także 20 GB przestrzeni dyskowej w chmurze. Przez 7 dni za darmo, a następnie 12,29 €/mies.
Wszystkie aplikacje
Korzystaj z całej gamy aplikacji do pracy twórczej i innych.
Przez 7 dni bezpłatnie, a następnie 68,68 €/mies.