ศึกษาวัตถุประสงค์และประวัติความเป็นมาของการถ่ายภาพสารคดี

ในช่วงปลายศตวรรษดังกล่าว ช่างภาพบางรายเน้นถ่ายภาพผู้คนธรรมดาทั่วไปเป็นหลัก นักข่าวหนังสือพิมพ์ในนิวยอร์กอย่าง Jacob Riis เขียนเรื่องราวบอกเล่าความยากลำบากของคนจน หลังจากเขาเรียนรู้เกี่ยวกับการถ่ายภาพโดยใช้แฟลช เขาก็ใช้แฟลชเพื่อเผยให้เห็นสภาพความเป็นอยู่อันมืดมิดและแร้นแค้นของผู้อพยพและเด็กๆ ในเมือง ในภายหลัง ภาพเหล่านี้ถูกรวบรวมไว้ในหนังสือการถ่ายภาพ Street ที่ชื่อว่า How the Other Half Lives ภาพถ่ายของเขามีส่วนช่วยก่อให้เกิดกฎหมายแรงงานเด็กและสถานศึกษาที่ดีขึ้น ซึ่งเป็นการพิสูจน์ว่าการถ่ายภาพสารคดีทางสังคมสามารถเปลี่ยนแปลงสังคมได้ ไม่กี่ทศวรรษต่อมา นักสังคมวิทยา Lewis Hine ใช้กล้องของเขาเพื่อเผยภาพความโหดร้ายของการใช้แรงงานเด็กในเทือกเขาแอปพาเลเชียน

ช่างภาพสารคดีในศตวรรษที่ 20 ขยับขยายขอบเขต

ในช่วงปี 1930 ช่างภาพชาวอเมริกันอย่าง Dorothea Lange และ Walker Evans ได้รับการว่าจ้างจาก Farm Security Administration ให้ถ่ายภาพการต่อสู้ดิ้นรนของแรงงานข้ามชาติและเกษตรกรที่ต้องเช่าที่ดินทำกินในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ ภาพถ่ายของ Lange อย่างภาพ Migrant Mother อันเลื่องชื่อนั้นช่วยเพิ่มความตระหนักรู้และกระตุ้นให้รัฐบาลกลางเข้ามาให้ความช่วยเหลือ

ในช่วงทศวรรษอันแร้นแค้นเดียวกันนั้น ช่างภาพชาวฝรั่งเศส Henri Cartier-Bresson ได้เดินทางถ่ายภาพทั่วยุโรป โดยยึดมั่นว่าภาพถ่ายสามารถ “คงช่วงเวลาตรงหน้าไว้ตลอดกาลภายในพริบตา” หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง เขาได้ร่วมมือกับ Robert Capa และช่างภาพคนอื่นๆ ในการก่อตั้ง Magnum Photos อันเป็นหน่วยงานภาพถ่ายที่มีพันธกิจเพื่อรับใช้มนุษยชาติโดยการบันทึกภาพต่างๆ ในทั่วโลก

จากนั้นในช่วงปี 1960 ช่างภาพ Diane Arbus ใช้การถ่ายภาพสารคดีเพื่อถ่ายทอดชีวิตกลุ่มคนชายขอบ ตัวแบบในภาพถ่ายของเธอรวมถึงเอกโซติกแดนเซอร์ นักเปลือยกาย นักแสดงงานรื่นเริง ผู้สูงอายุ เด็ก มารดา และสมาชิกชุมชน LGBTQ+ และในทศวรรษต่อมา Nan Goldin ก็กลายเป็นที่รู้จักจากผลงานภาพถ่าย Drag Queen ในบอสตันและภาพถ่ายวงการโพสต์พังก์ในนิวยอร์ก

เป็นเวลาเกือบสองศตวรรษแล้วที่การถ่ายภาพสารคดีกลายเป็นช่องทางให้ศิลปินได้เปิดเผยความไม่ยุติธรรม รวมถึงขยายขอบเขตการถ่ายภาพให้ครอบคลุมทุกกลุ่มคน

ค้นหาข้อมูล

ค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับหัวข้อที่คุณสนใจ “การถ่ายภาพสารคดีควรควบคู่ไปกับการค้นคว้าหาข้อมูลและการสัมภาษณ์ผู้คน” ช่างภาพ Andres Gonzalez อธิบาย แม้เขาจะชี้แนะว่าสามารถใช้แนวทางที่ไม่ต้องค้นคว้าข้อมูลมากนักแต่เน้นสื่ออารมณ์ได้ด้วยเช่นกัน สำหรับหนังสือ American Origami ของเขาเกี่ยวกับการกราดยิงภายในโรงเรียน Gonzalez ได้ใช้เวลาถึงหกปีในคลังข้อมูลต่างๆ เพื่อค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องราวที่ซุกซ่อนอยู่ในประเด็นปัญหาในวงกว้างอย่างเรื่องความรุนแรงของอาวุธปืน

คุณควรเขียนเยอะๆ ด้วย “คุณควรสร้างสตอรี่บอร์ด” Cohn แนะนำ “คุณต้องคำนึงถึงภาพถ่ายและต้องเขียนคำอธิบายเกี่ยวกับภาพถ่ายเหล่านั้น หรือช่วงเวลาที่คุณต้องการถ่ายทอดออกมา คุณควรอธิบายตัวเองออกมาเป็นคำพูดให้ได้ เพื่อให้คุณสามารถบอกเล่าเรื่องราวให้ผู้อื่นฟังต่อได้ ทีนี้คุณก็สามารถออกไปลองถ่ายภาพตามที่ต้องการได้แล้ว”

มีความอดทน

การประกอบอาชีพเป็นช่างภาพไม่ใช่เรื่องง่ายๆ รวมทั้งต้องใช้เวลาและความอุตสาหะ “อย่ากลัวที่จะรับงานอื่นเพื่อหาเงินมาใช้จ่าย” Cohn แนะนำ “คุณควรทำอะไรก็ตามที่สามารถทำได้เพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี และไม่ควรอาย”

คุณควรอดทนกับกระบวนการทำงานด้วย ก่อนที่คุณจะเริ่มถ่ายภาพผู้คน คุณควรทำความรู้จักผู้คนเหล่านั้นเสียก่อนหากมีโอกาส รับฟังเรื่องราวของพวกเขา “บางครั้งคุณต้องการที่จะพุ่งเข้าไปถ่ายภาพมากๆ จนกลายเป็นว่าคุณโผล่เข้าไปในสถานที่หนึ่งๆ โดยไม่ได้ใช้เวลาแนะนำตัวให้ใครรู้จัก เพียงเพราะคุณอยากถ่ายภาพที่ต้องการ” Gonzalez อธิบาย “แต่เป็นเรื่องสำคัญมากๆ ที่คุณต้องเว้นช่องว่างให้บุคคลที่เป็นตัวแบบได้เข้าหาคุณอย่างมีอิสระ รวมถึงเปิดโอกาสให้ตัวเองมีความอ่อนไหว”

ปลูกฝังความเห็นอกเห็นใจและสร้างความไว้วางใจ

ไม่ว่าคุณจะมีภาพที่ต้องการในใจอย่างไร คุณควรคำนึงถึงเรื่องราวของผู้คนที่คุณกำลังถ่ายภาพ “คำนึงถึงตัวตนของพวกเขา สถานการณ์ที่พวกเขาเผชิญ และเหตุผลเบื้องหลังการถ่ายภาพบางภาพของคุณ” Gonzalez แนะนำ “แม้คุณจะอยู่ในสถานการณ์ที่กำลังสร้างสรรค์ภาพถ่าย คุณก็ไม่ควรแสดงภาพถ่ายเหล่านั้นให้ผู้อื่นเห็นเสมอไป คุณจำเป็นต้องเสริมสร้างและปลูกฝังจรรยาบรรณส่วนบุคคลขณะที่ทำงานนี้”

เคล็ดลับสำหรับการถ่ายภาพในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย

นับตั้งแต่ยุคแรกเริ่ม การถ่ายภาพสารคดีเป็นเครื่องมือในการเปิดโลกทัศน์ของผู้คน รวมทั้งให้ข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่มคนและวัฒนธรรมต่างๆ โดยที่ช่างภาพสารคดียังคงถ่ายภาพเช่นนี้ในปัจจุบัน อีกทั้งยังคงประสบกับอุปสรรคทางวัฒนธรรม

Gonzalez แนะนำกลยุทธ์บางส่วนในการเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้ อย่างแรกคือการร่วมงานกับล่ามหรือผู้ประสานงานในท้องถิ่น หากคุณเข้าไปถ่ายภาพในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคย คุณอาจสามารถไปขอความช่วยเหลือจากคณะที่เกี่ยวกับการถ่ายภาพในมหาวิทยาลัยแล้วลองหานักศึกษามาทำงานร่วมกับคุณ ซึ่ง Gonzalez เล่าว่าสำหรับตัวเขาและภรรยาที่เป็นช่างภาพเหมือนกัน “วิธีนี้ช่วยเปิดโอกาสให้เราสามารถเข้าถึงชุมชนได้ การทำเช่นนั้นยังเปลี่ยนให้การถ่ายภาพกลายเป็นการร่วมงานกัน เนื่องจากคุณทำงานร่วมกับสมาชิกในชุมชนนั้นๆ คุณจำเป็นต้องมีคนมาร่วมงานด้วย ใครสักคนที่จะช่วยให้คุณสามารถเข้าถึงพื้นที่และเข้าใจเกี่ยวกับสถานที่ที่คุณกำลังพยายามถ่ายภาพ”

ไม่ว่าคุณจะออกไปสำรวจเรื่องราวในที่ใด ให้หาแรงบันดาลใจจากช่างภาพสารคดีที่เคยถ่ายภาพประเภทนี้มาก่อนคุณ ตั้งมั่นที่ใช้ความสงสัย ความอดทน และความเห็นอกเห็นใจ ตลอดจนทักษะการถ่ายภาพของคุณ เพื่อแสดงให้เราเห็นสิ่งใหม่ๆ ที่เราไม่เคยเห็นเกี่ยวกับตัวเรา อย่าลืมว่าการถ่ายภาพก็ช่วยสร้างการเปลี่ยนแปลงในโลกนี้ได้