Na każdy obiekt 3D są nakładane różnorodne tekstury. Mogą to być zarówno proste, powtarzające się wzory, jak i specjalne obrazy utworzone do określonego modelu 3D. Dzięki nim zwykłe kształty i sceny przeobrażają się w fotorealistyczne, efektowne postacie i środowiska.
Materiały 3D mogą być jednolitymi kolorami lub złożonymi symulacjami powierzchni, takich jak trawa, żwir czy kamień. Zazwyczaj materiał 3D zawiera dane koloru lub kombinacji kolorów, współczynników odbicia oraz stopnia przezroczystości.
Teksturowanie jest to proces nakładania tekstur na obiekt 3D. Obejmuje on tworzenie tekstur (ze zdjęć lub od podstaw), dodawanie tekstur do obiektów 3D, oświetlanie sceny i dodawanie ostatnich szczegółów.
Techniki teksturowania 3D
Tworzenie tekstur wymaga znajomości trzech podstawowych technik. Możesz malować i tworzyć tekstury odręcznie, skanować prawdziwe materiały w celu generowania tekstur lub używać specjalnych algorytmów budujących tekstury (tak zwane generowanie proceduralne). Artyści często łączą te metody.
Odręczne tworzenie tekstur zapewnia całkowitą kontrolę i swobodę podczas pracy. Możesz w ten sposób używać własnej grafiki tekstury oraz dodawać detale takie jak zadrapania czy zużycie. Samodzielnie definiujesz niepowtarzalny styl — na przykład kreskówkowy opracowany specjalnie do konkretnej gry. Aplikacje takie jak Adobe Substance 3D Painter doskonale nadają się do precyzyjnego edytowania tekstur obiektów 3D.
Malowanie i tworzenie tekstur w ten sposób może jednak być pracochłonne, szczególnie w przypadku wielu szczegółów lub potrzeby szybkiego uzyskania realizmu. Wtedy staje się przydatne generowanie proceduralne. Proceduralne techniki teksturowania polegają na inteligentnych algorytmach przejmujących czasochłonne i trudne czynności wymagane w tym procesie. Aplikacja do teksturowania może na przykład rozrzucić małe kamyki w zasłoniętych pęknięciach oraz dodać niewielkie ryski czy wyblakłe kolory na odkrytych krawędziach — zgodnie z kształtem i orientacją geometrii. Wszystkie aplikacje Substance 3D udostępniają inteligentne techniki pracy. Moduł Substance 3D Designer zapewnia najwięcej kontroli podczas budowania zasobów od podstaw.
Nawet techniki proceduralne mają jednak pewne ograniczenia związane z odzwierciedlaniem świata rzeczywistego. Kiedy trzeba zrobić więcej, możesz skanować powierzchnie, rejestrując ich obrazy. Czasami wystarczy zwykłe zdjęcie zrobione telefonem. Są też dostępne specjalistyczne urządzenia do mierzenia powierzchni. Skanowanie pozwala uzyskać kompletny materiał wirtualny jako zasób do teksturowania. W przypadku tych zastosowań doskonały jest moduł Substance 3D Sampler, który umożliwia szybkie przekształcanie materiałów cyfrowych.
Istnieją dwa główne typy tekstur: układane w kafelki i niepowtarzalne. Teksturę niepowtarzalną tworzy się do określonego modelu lub danej powierzchni. Jest dopasowana do tego zasobu i nie nadaje się do innych obiektów. Tekstura układana w kafelki pozwala pokryć dowolną płaską powierzchnię. Niewielkim wysiłkiem możesz ukryć krawędzie takiego materiału. Graficy 3D układają teksturę powtarzaną jak kafelki, tak aby stosunkowo niewielki obraz pokrył bardzo dużą powierzchnię.